مدار ترانسفورماتور ، يك مداري است متشكل از R وL سري است كه طبيعتاً ثابت زماني آن L/R ميباشد . مقدار L/R در زمان عبور جريان هجومي مقدار ثابتي نيست ، زيرا اندوكتانس مدار در اثر اشباع شدن هسته در طول پريود متغير است . وقتي ترانسفورماتور در حال اشباع است مقدار L كوچك ميباشد و بر عكس هنگاميكه هسته در حالت خطي كار ميكند ، مقدار اندوكتانس زياد است و مثلاً در حدود 150 برابر حالت اشباع ميباشد . اين نسبت با مقايسه شيب منحني مغناطيسي ( Magnetizing Curve) در دو حالت خطي و اشباع مشخص ميگردد . در پريودهاي اوليه جريان هجومي ، هسته در بيشتر طول پريود در حال اشباع است و مقدار L كم ميباشد و لذا ثابت زماني مدار در اين پريودها كوچك بوده ، سرعت ميرا شدن جريان زياد است . پس از گذشت چند سيكل با كاهش ميزان اشباع هسته ، مقدار اندوكتانس افزايش يافته ، ثابت زماني مدار بيشتر ميشود و لذا جريان بتدريج و با سرعت كمتري ميرا ميگردد . همانگونه كه در قسمت 3 ذكر شد ، زمان ميرايي كلي جريان هجومي ترانسفورماتورهاي موجود ، بنابه اندازهگيريهاي انجام شده ، از چند سيكل تا چند دقيقه است . مقدار مقاومت اهمي مدار از منبع تا ترانسفورماتور نيز تاثير زيادي در ميزان ميرايي جريان هجومي دارد .
هر چه مقاومت كل مدار اوليه بيشتر باشد ، ثابت زماني L/R كوچكتر بوده ، ميرايي سريعتر ميشود .
ترانسفورماتورهاي نزديك به ژنراتور داراي جريان هجومي طولانيتري هستند ، زيرا مقاومت خيلي كمي در مدار اوليهشان وجود دارد . اما در پستهايي كه در انتهاي يك خط طولاني قرار دارند ، جريان هجومي دامنه و مدت كمتري دارد ، زيرا مقاومت خطوط آن را به سرعت ميرا خواهد كرد . ترانسفورماتورهاي بزرگ نسبت به ترانسفورماتورهاي كوچك داراي جريان هجومي طولانيتري هستند ، زيرا يك اندوكتانس بزرگ نسبت به مقاومت مدار اوليه از خود نشان ميدهند و لذا L/R بزرگتري دارند .
عملاً مقاومت مدار ترانسفورماتورهاي قدرت در مقايسه با قدرت نامي ترانسفورماتور ، خيلي كوچك است . بنابراين ترانسفورماتورهاي قدرت داراي يك ثابت زماني بزرگ هستند كه باعث ميرايي طولاني حالت گذار ميشود . البته تلفات پراكندگي ناشي از عبور جريان هجومي نيز در ميرا كردن آن موثر است . نقش ديگري كه مقاومت اهمي و به طور كلي امپدانس مدار اوليه ، يعني امپدانس تونن شبكه در ترمينال ترانسفورماتور دارد ، آنست كه افت ولتاژ در حين عبور جريان هجومي توليد ميكند . لذا ولتاژ را در ترمينالهاي ترانسفورماتور برقرار شونده كاهش داده ، بدينوسيله جريان هجومي را محدود مينمايد .